Huisvestingsverordening

Samenwerking met de omliggende gemeenten kan een voordeel hebben, maar tegelijkertijd heeft het ook beperkingen in de maatwerkoplossingen. Blijft natuurlijk het punt staan dat er gewoonweg te weinig sociale huurwoningen zijn waardoor de wachtlijsten voor deze woningen exponentieel zijn gestegen. Het vestigen van statushouders legt door een ontoereikend woningaanbod een extra beslag op de sociale huurwoningen. Het schrappen van de urgentieverklaring voor statushouders vanuit de Huisvestingswet is eigenlijk een puur cosmetische maatregel, want er is nog steeds sprake van een voorrangspositie, ook al wordt het zo niet meer genoemd. Statushouders dienen, nadat ze door het COA zijn toegewezen aan een gemeente, binnen 12 weken een passend woningaanbod te krijgen. Dat gaat ten koste van woningzoekenden die al jaren op de wachtlijst staan, die mogelijk urgenter zijn dan de statushouders die nog gehuisvest zijn in een AZC. We zijn er voorstander van om te laten onderzoeken of er een andere invulling mogelijk is voor gemeenten om statushouders te gaan huisvesten, om de druk op de wachtlijsten voor sociale huurwoningen voor onze inwoners te verminderen. De motie die hiervoor op 21 februari jl. werd ingediend, kreeg alleen steun van Trots. Onze fractie heeft ingestemd met het vrijgeven van de ontwerp-Huisvestingsverordening Pijnacker-Nootdorp 2019 voor inspraak. Wij zijn benieuwd naar de reacties.